Λαϊκή Συσπείρωση Λασιθίου: Υποκριτική η στάση όσων μιλούν για αξιοποίηση της Χρυσής στο όνομα της τουριστικής αξιοποίησης

Τοποθέτηση της δημοτικής συμβούλου της Λαϊκής Συσπείρωσης Λασιθίου, Μ.Κοτσιφάκη, στο Δημοτικό Συμβούλιο Ιεράπετρας για το θέμα της Χρυσής.

Η δημοτική σύμβουλος Ιεράπετρας και επικεφαλής του συνδυασμού λόγω σοβαρού έκτακτου προβλήματος υγείας δεν παρευρέθηκε στην εξ αναβολής συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Ιεράπετρας την Τετάρτη 25 Μαΐου 2022. Παρόλαυτα έστειλε την τοποθέτηση της για το 1ο θέμα που αφορά τη Νήσο Χρυσή γραπτώς και ζήτησε από τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου να την συμπεριλάβει στα πρακτικά της συνεδρίασης και να την κοινοποιήσει σε όλους τους δημοτικούς συμβούλους. Ακολουθεί η τοποθέτηση της:

Η διαμορφωμένη κατάσταση στη Νήσο Χρυσή δεν ειναι κεραυνός εν αιθρία. Η τεράστια καταστροφή του οικότοπου του νησιού και ειδικά στην δασική βλάστηση, με ξήρανση πάνω από το μισό και σε κάποιες τοποθεσίες να υπάρχει ολοκληρωτική καταστροφή δεν μπορεί να περνάει απαρατήρητη. Είναι αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης κατάστασης λόγω της εγκληματικής αδιαφορίας να παρθούν μέτρα από τις αρμόδιες υπηρεσίες, για ένα πρόβλημα που εντοπίζεται πάνω από μία δεκαετία. 

Η περίοδος που διανύουμε δεν είναι ευνοϊκή για την προστασία του περιβάλλοντος, το δικαίωμα του λαού στην αναψυχή και την ξεκούραση αφού για άλλη μια φορά η κυβέρνηση αξιοποιεί υπαρκτά ζητήματα (πανδημία, ένταση πολεμικών αναμετρήσεων, εκτίναξη ενεργειακού κόστους) ώστε να ενισχύσει το μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο, τον ενεργειακό σχεδιασμό ενεργειακών κολοσσών που έχουν βάλει στο μάτι την Κρήτη, το Λασίθι και την Ιεράπετρα.

Πράσινο φως δίνει το νομοθετικό πλαίσιο που “εχτισαν” διαχρονικά οι κυβερνήσεις, ειδικά της τελευταίας δεκαετίας, οπου εμπορευματοποιούνται ο φυσικός και πολιτιστικός πλούτος, αλλάζει γενικότερα η χρήση γης με τρόπο που να ευνοούνται επενδυτές και οι κερδοφόρες επιδιώξεις τους. Επιτρέπουν την επέκταση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας -με κριτήριο την κερδοφορία-, στα δάση, τα βουνά, τις προστατευόμενες περιοχές, τα νησιά με την πελώρια καταστροφή που επιφέρουν, επιβαρύνοντας τα δασικά οικοσυστήματα, την υδρογεωλογία, εντείνοντας τα πλημμυρικά φαινόμενα. Αυτή είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη με δραματικές συνέπειες στα δάση και τη βιοποικιλότητά τους, που υποτίθεται ότι προστατεύουν στο όνομα της κλιματικής κρίσης. 

Είναι υποκριτική η στάση όσων μιλούν για αξιοποίηση της Χρυσής στο όνομα της τουριστικής αξιοποίησης και καθόλου δεν ασχολούνται πως τα δάση, οι παραλίες, το νησί θα τα χαίρονται πρώτα και κύρια ο λαός μας. Η συντριπτική πλειοψηφία των Γεραπετριτών δεν μπορεί να απολαύσει τον τόπο του από την εντατικοποίηση της δουλειάς και την ακρίβεια που κατατρώει το εισόδημα του. Με την καταστροφή του νησιού θα υπάρξουν γεννιές Γεραπετριτών που αν ποτέ καταφέρουν να το επισκεφθούν θα είναι έρημος. Η Χρυσή είναι λαϊκή περιουσία, πρέπει να προστατεφθεί και να διασφαλιστεί η απόλαυση της από όλα τα λαϊκά στρώματα.

Είναι φανερό ότι υπάρχει μεθόδευση στο ζήτημα του λεγομένουν “ιδιοκτησιακού” της Χρυσής. Είναι απαράδεκτο ότι η μέχρι τώρα δουλειά της Διεύθυνσης Δασών Λασιθίου για το θέμα αυτό προσπερνιέται με εκπληκτική αδιαφορία. Επί πολλά χρόνια το θέμα ερευνάται από τη Διεύθυνση Δασών Λασιθίου και  μια πληθώρα στοιχείων έχουν κατατεθεί στο Τμήμα Εμπραγμάτων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Ο Δημόσιος χαρακτήρας της Χρυσής είναι αδιαπραγμάτευτος, όμως κανείς αρμόδιος φορέας ουδέποτε επιδίωξε να δωθεί οριστική λύση με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν. Αυτή η στάση των υπευθύνων κατοχυρώνει την εμπορευματοποίηση του νησιού, αξιοποιείται για να γίνεται αποποίηση ευθύνης από αρμόδιους φορείς ή για να επιρρίπτει την ευθύνη ο ένας φορέας στον άλλο. Έτσι εξηγείται γιατί εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν να απομακρύνουν τη Δασική Υπηρεσία από τα ζητήματα διαχείρισης της Χρυσής. Κάτι που το καταφέρνουν τώρα με τις ευλογίες της Αποκεντρωμένης και του Υπουργείου.

Είναι διαχρονικές οι ευθύνες που βαράινουν τις κυβερνήσεις, τα αρμόδια υπουργεία, την αποκεντρωμένη διοίκηση Κρήτης(ΑΔΚ), την περιφερειακή αρχή και τις δημοτικές αρχές.

Το νομοθετικό πλαίσιο για το περιβάλλον, ειδικά τα τελευταία χρόνια, επιτρέπει ΑΠΕ, πολυκαταστήματα, σταθερές εγκαταστάσεις, τουριστικές εκμεταλλεύσεις ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές, υπό κάποιες προϋποθέσεις, όπως μάλιστα περιγράφεται και στην πρόσφατη Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη για τη Νήσο Χρυσή.  Είναι μάλιστα επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που το 2017 σε απάντηση του το υπουργείο περιβάλλοντος στον Δήμο Ιεράπετρας ανέφερε ότι εκκρεμεί ένας νόμος που το έχουν στα σκαριά για τις προστατευόμενες περιοχές, αντίστοιχες μελέτες και σχέδια διαχείρισης κάτι που ολοκλήρωσε η κυβέρνηση της ΝΔ με το περιβαλλοντοκτόνο νόμο 4685/2020 τρία χρόνια μετά. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 9/6/2020 που επισκέφθηκε ο υπουργός Χατζηδάκης, συνοδεία της Συντονίστριας της ΑΔΚ,  ουδέποτε μίλησαν για   διάσωση του οικοτόπου ως δημόσιο δάσος. Όλες οι κυβερνήσεις μεθόδευσαν την απομάκρυνση της Διεύθυνσης Δασών Λασιθίου από πιθανές μελλοντικές γνωμοδοτήσεις και αδειοδοτήσεις επενδυτικών πρότζεκτ. Επιπρόσθετα η ΑΔΚ επικαλείται το ν.4685/2020 που γέννησε την πρόσφατη ΕΠΜ που αυτή προβλέπει, όπως ειπώθηκε, ακόμα και τοποθέτηση ΑΠΕ στη Χρυσή.  Ακόμα και τώρα η ΑΔΚ επικαλείται την αδυναμία φύλαξης του δάσους με το απαραίτητο προσωπικό για να δικαιολογήσει το σχέδιο δράσης που προτείνει και ακόμα -η αλήθεια είναι- δεν εφαρμόζει. Η φύλαξη και οι απαραίτητες υποδομές πρέπει να διασφαλιστούν ανεξάρτητα από την διαχείριση της επισκεψιμότητας στο νησί.

Υπάρχει ευθύνη της περιφερειακής αρχής που αποδέχεται τον στόχο μετατροπής της Κρήτης σε ενεργειακό κόμβο, έχει αναλάβει να εκτονώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια που δικαιολογημένα εκφράστηκε από το λασιθιώτικο λαό με την ΕΠΜ για τις προστατευόμενες περιοχές στην Ανατολική Κρήτη. Λειτουργεί ως ντίλερ ενεργειακών επενδύσεων, αθώωνει τις κυβερνήσεις για την φιλοπεριβαλλοντοκτόνα πολιτική τους. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Παλίγκρεμνου Πλακιά στο Ρεθύμνο, αυτές τις μέρες, όπου η περιφερειακή αρχή με διάφορα προσχήματα αρνείται να συζητήσει ψήφισμα ενάντια στην καταστροφή ενός από τους σημαντικότερους γεώτοπους της Κρήτης από σχεδιαζόμενη τουριστική επένδυση.

Ευθύνες υπάρχουν και στις δημοτικές αρχές και ιδιαίτερα στην τελευταία διότι αφενός ένα σοβαρό θέμα που χρονίζει το άφησε στο τύχη του. Πρέπει να απολογηθεί για την αμέλεια της στο να μην διεκδικήσει την προστασία του νησιού, δεν έκανε τίποτα για να ανατρέψει την κατάσταση παρά τις συγκεκριμένες επιστημονικές υποδείξεις που έχουν γίνει όλα τα τελευταία χρόνια. Η σημερινή της στάση χαρακτηρίζεται από υποκρισία αφού δεν αποκαλύπτει την ουσία του Ν.4685/2020 που εμπορευματοποιεί ακόμα και προστατευόμενες περιοχές και τις δίνει βορά σε μεγάλα ενεργειακά, τουριστικά και κατασκευαστικά επενδυτικά κοράκια για να κερδοφορούν σε βάρος του λαού μας. Κυρίως στεκόμαστε απέναντι στην λογική του δημάρχου που θεωρεί την αναψυχή εμπόρευμα, άρα αντίστοιχα η προστασία του περιβάλλοντος αντί για αγαθό που πρέπει να προστατεύεται και να αναδεικνύεται με σεβασμό, προσιτό σε όλους δημόσια και δωρεάν, τη θεωρεί τουριστική ατραξιόν όπου οι ανεπανόρθωτες βλάβες, η ασυδοσία είναι «μέσα στο πρόγραμμα». 

Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς που επιμελήθηκαν τάχα την προστασία της Χρυσής αποδέχονται την λογική κόστους-οφέλους. Οι πράξεις τους και η αδιαφορία τους έχουν ηθικό αυτουργό αυτή την λογική. Έτσι εξηγείται στο πως φτάσαμε στην καταστροφή της Χρυσής, στο εσκεμμένα «άλυτο» ιδιοκτησιακό, στους κινδύνους που είναι αντιμέτωπο το νησί από την συνολική στρατηγική σε ενέργεια και τουρισμό που ευνοεί τους καρχαρίες και τσακίζει τα μικρά ψάρια.

Είναι καθαρό ότι ο Γεραπετρίτικος Λαός έχει ανάγκη την προστασία του περιβάλλοντος της Χρυσής, την αποκατάσταση του δάσους, την απομάκρυνση υποδομών και κατασκευών που το απειλούν ακολουθώντας τις επιστημονικές κατευθύνσεις. Δεν πρέπει να επιτραπεί με κανένα τρόπο η εμπλοκή της Χρυσής στον ενεργειακό σχεδιασμό του κεφαλαίου, είτε ως έδαφος, είτε ως θαλάσσιο οικόπεδο. Όχι μόνο όφελος αλλά περισσότερες συνέπειες  θα υπάρξουν από μία τέτοια εξέλιξη για το λαό μας και το νησί. Ο Τουρισμός είναι δικαίωμα και όχι αναψυχή και επομένως η Χρυσή, το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον χρειάζονται προστασία και ανάδειξη και όχι εμπορευματοποίηση με σκοπό το κέρδος.

Διεκδικούμε:

  • Κατοχύρωση της Νήσου Χρυσής ως λαϊκή περιουσία. Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της.
  • Μέτρα με βάση τις επιστημονικές υποδείξεις για την προστασία του νησιού. Απόσυρση της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης (ν.4685/2020) για τη νήσο Χρυσή.
  • Διασφάλιση της επισκεψιμότητας του νησιού χωρίς ελιμενισμό καραβιών. Απομάκρυνση ξαλπωστρών, παραγκών, ταβερνών από τις παραλίες του νησιού. Απαγόρευση του κάμπινγκ στη Χρυσή.
  • Να γίνουν προσλήψεις του απαραίτητου προσωπικού φύλαξης με μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλο το έτος (δασοφύλακες, δασολόγοι, αρχαιολόγοι κ.α.). Να αποσυρθούν όλες οι επικίνδυνες εγκαταστάσεις και να υλοποιηθούν οι απαραίτητες υποδομές προστασίας (φυλάκια, πυροπροστασία κ.α.) 

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί